چه لذتی داره غذا خوردن...
بالاخره لحظه ایکه خیلی انتظارش رو میکشیدم فرا رسید و بعد از کلی دودلی و پرس و جو از مامانای نی نی ها دل رو زدم به دریا و تصمیم گرفتم غذای کمکی رو شروع کنم.این اتفاق شیرین 5 ماه و بیست روزگیت رخ داد و با 1 قاشق فرنی خیلی رقیق شروع کردم.البته استقبال دختر نازم هم خیلی خوب بود.این روند رو ادامه دادم و روزهای بعد وعده ها رو بیشتر کردم.بعدازچندروز دیگه فرنی نمیخوردی و احساس کردم یکنواخت شده و طبق دستور کارت بهداشت برات سوپ درست کردم.از سوپ خیلی بیشتر خوشت اومد و مهلت نمیدادی من برات بریزم تو قاشق و تموم که میشد بازم میخاستی.
امیدوارم همیشه همینجوری شکمو بمونی دخترکم
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی