زندگی با تو زیباتر می شود...

برادرزاده ی عزیزم الان که برات مینویسم اینقدر خاطره و لحظات زیبا از باتو بودن توی ذهنم هست که دلم میخاست میتونستم همشو برات بنویسم ولی حیف که خیلی حس ها و لحظه های شیرین رو نمیشه با نوشتن انتقال داد و فقط باید تو همون لحظه ثبت بشه...

چند تا از کلمه هایی که هنوز با لهجه ی کودکانه و شیرین خودت میگی:

خوشمزه : خومشزه         بی تربیت : ای تربیت               خداحافظ : خاپسِس               ببخشید :بَخشید

دامن : دومن           روسری : ایسَری            بغل : بَلَک           

**هر چی میخایم بخریم برات میگی: من از اینا داااااررررممممم...من لباس داررررمممم...مخصوصا وقتایی که میخوای سر و ته قضیه رو یه جوری بهم بیاری و حوصله نداری یا مثلا خوراکی بهت تعارف میکنن و دوست نداری با گفتن این جمله که ما خودمون از اینا داااارریییم.... قضیه رو ختم به خیر میکنی

**  عادت کردی همیشه مامانی رو مریم صدا میکنی، تو کوچه و بازار و پارک و...

مامانی هر چی بهت میگه بگو مامانی و مریم صدام نکن باز تو فراموش میکنی و صداش میکنی مریممممم

** اینقدر جمله ها و کلمه ها رو به جا استفاده میکنی که ما توش می مونیم خیلی وقتا..

دیروز بارون اومده بود و رفته بودیم توی محوطه کلی بدو بدو کردی و هی میگفتی : وای چقدر هوا خوب شده..چقدر هوا خنک شده.... یا اینکه با کمک مامانی پاستیل درست کردی و بعدش که آماده شد و خوردی میگفتی : به چقدر خوشمزه شده...

** تقریبا هر روز بهم زنگ میزنی و میگی : سلام ،خوبی ؟ چه خبر؟ کجایی؟ بیا خونمون...فوری هم میگی کاری ندارییییی؟ و میگی خاپسِس...و منم با همین زنگ کوچولو کلی انرژی میگیرم

** یه کارایی میکنی بعضی وقتا که آدم توی سن و سالت می مونه...مثلا وقتی بیرون میریم بیشتر دوست داری بغل شی و حوصله راه رفتن نداری و میگی من خسته ام..یا وقتی به پل میرسیم که باید از روش رد شیم میگی من میترسم...

یا مثلا قبل از رسیدن به پله برقی میگی من کوچولو هستم نمیتونم راه برم ولی چون پله برقی رو خیلی دوست داری تا به پله برقی میرسیم میگی : من بزرگ شدمممم...میتونم راه برم..و دوباره بالای پله برقی کوچولو میشی

و اونموقع هست که ما دهنمون از تعجب باز میمونه

یه وقتایی هم هست که از روی اکراه و اجبار میخای کمک مامانی کنی و تنبلیت میشه..اینم از اون وقتاست

همیشه دوست داری موهات باز باشه و اینقدر باید ازت خواهش کنیم که موهاتو ببندی...از اینکه موهاتو ببندی همیشه فراری هستی..حتی مهمونی هم که میخایم بریم با کلی ترفند و کلک موهاتو میبندیم....

بستن موهاتم برای یه ساعته و فورا موهاتو افشون میکنی

از بچگی که اصلا بچه ی خوش خوراکی نبودی و به زور غذا میخوردی...از وقتی هم که مامانی شیر رو ازت گرفت خیلی کم شیر پاستوریزه میخوری...اینم یه ترفنده که به خاطر این لیوان نی دار شاید یه ذره شیر بخوری...

چون تا الان همیشه برای شام یا نهار رفتیم رستوران ،ایندفعه که برای صبحانه رفته بودیم گیر داده بودی که پلو میخام و ماهم نمیدونستیم اول صبحی از کجا برات پلو گیر بیاریم ...

تعریف داستان و قصه رو دوست داری و وقتی برات داستان تعریف میکنیم با دقت گوش میدی و مرتب سوال میپرسی..حتی در حین دیدن فیلمها و کارتن های مورد علاقه ات مثل "گورو" که از بچگی میدیدی و اونموقع فقط نگاه میکردی ،اما الان در حین نگاه کردن کلی هم از مامانی سوال میپرسی که این چیه؟ اون چرا اینجوریه؟چرا اینکارو کرد و مامانی هم با حوصله جوابتو میده...

این روزا که اواخر آبانه و هوا بهتر شده هر روز ،صبح و عصر بابایی رو مجور میکنی تو رو ببره تو محوطه و با هم کلی بدو بدو میکنین..البته برنامه دریا هم تقریبا چند روز یه بار جزء برناممون شده و تو کلی لب دریا بدوبدو و شن بازی میکنی...